Karangan STPM

PERANAN REMAJA DALAM MEMBANGUNKAN NEGARA

Lebih separuh abad kita menghela nafas kemerdekaan, namun remaja yang merupakan bakal tunjang negara masih terbelenggu oleh pelbagai kemelut sosial. Ternyata mentaliti remaja di negara kita belum lagi mengalami anjakan paradigma selaras dengan arus pembangunan negara kita. Menurut kata mutiara sarjana, “Jika ingin melihat masa hadapan sesebuah negara, lihatlah remajanya pada hari ini.” Presiden Soekarno pernah mengungkap, “Berikan saya 10 orang belia waja, nescaya akan saya gegarkan dunia.” Ternyatalah di sini bahawa remaja yang berkualiti dapat memperkasakan kegemilangan nusa dan bangsa. Oleh itu, setiap remaja perlu memainkan peranan mereka dengan penuh tanggungjawab untuk merencanakan pembangunan negara.

     Peranan signifikan remaja ialah mereka perlu belajar bersungguh-sungguh untuk mencapai kecemerlangan dari aspek akademik. Kecemerlangan akademik merupakan salah satu elemen yang maslahat untuk melahirkan remaja yang berkualiti demi kepentingan negara. Intelek merupakan faktor perdana untuk menjana kecemerlangan tamadun bangsa. Sehubungan dengan itu, remaja kita perlu proaktif menimba ilmu bukan sahaja di dalam kelas tetapi juga menuntut segala pengetahuan, terutamanya ilmu Sains dan Matematik melalui pelbagai wahana, seperti membaca buku, melayari lebuh raya maklumat di dunia maya dan sebagainya. Ketekunan dan inisiatif merupakan prasyarat untuk mencapai kecemerlangan akademik dan akan menjauhi gelaran katak di bawah tempurung. Remaja juga tidak harus terbuai dalam dunia yang mengalpakan, iaitu terlalu khusyuk dalam dunia hiburan atau mengamalkan hedonisme. Ingatlah peribahasa, ikut hati mati, ikut rasa binasa. Tegasnya, tanpa remaja yang bijak pandai maka pembangunan negara akan terbantut. 

     Walau bagaimanapun, kecemerlangan akademik semata-mata tidak dapat menjamin pembangunan negara jika remaja kita tidak memiliki kesihatan fizikal dan mental. Remaja yang ingin membangunkan negaea perlu memiliki kekuatan fizikal dan mental untuk menempuhi segala kekangan. Pada alaf baharu yang penuh dengan kompetitif, remaja kita perlu memiliki kecergasan fizikal dan bersemangat waja diri tanpa mengenal istilah putus asa supaya dapat berdiri sama tinggi, duduk sama rendah dengan remaja di negara maju. Untuk mencapai kesihatan fizikal dan mental, remaja kita patut mengamalkan pemakanan seimbang, menjaga kebersihan diri dan persekitaran, bersenam, bersukan, beriadah dan tidak terlibat dalam pelbagai angkara sosial seperti minum arak, merokok, kegiatan maksiat, najis dadah dan lain-lain lagi kerana terlajak perahu boleh diundur, terlajak laku buruk padahnya. Remaja kita harus sedar bahawa kesihatan merupakan aset yang tidak ternilai. Tanpa kesihatan, segala-galanya tidak lagi membawa makna. Hal ini sangat bertepatan dengan slogan rakyat sihat, negara maju. Jadi, remaja yang sihat dan mempunyai jati diri yang mapan baru dapat melaksanakan pembangunan negara.

     Selain itu, remaja juga mestilah memiliki etika atau personaliti yang luhur. Remaja kita harus disuntikkan ajaran agama dan nilai moral sejak kecil lagi kerana melentur buluh biarlah dari rebungnya. Lantaran itu, ibu bapa dan pihak sekolah memainkan peranan yang penting untuk mendidik remaja menjadi modal insan kelas pertama yang berakhlak mulia dan berjati diri unggul. Selain menitikberatkan ajaran agama dan pendidikan moral, remaja kita harus dibimbing supaya melakukan kerja amal dan memberikan khidmat sosial, misalnya bergotong-royong, menziarahi rumah kebajikan orang-orang tua dan kanak-kanak yatim, mengutip derma untuk membantu mangsa bencana alam serta terlibat dalam pelbagai aktiviti sukarela. Remaja yang dangkal imannya sudah pasti akan terjerumus ke dalam kebejatan sosial. Dengan kata lain, remaja berkepemimpinan harus bersahsiah mulia, berinsaniah, berbudi bahasa dan berkasih sayang agar dapat melahirkan negara yang maju sama ada secara luarannya dan dalamannya pada suatu hari nanti.

     Seperkara lagi, remaja juga perlu kreatif dan inovatif untuk memacu pembangunan negara yang gemilang. Hal ini terjadi demikian kerana hanya mereka yang sentiasa berani berkreatif dan mempelopori bidang yang baharu dapat mengecapi kejayaan yang terbilang. Dalam industri teknologi komunikasi dan maklumat (ICT), umat yang gigih dan berani mencuba sesuatu yang baharu akan menikmati buah kejayaan yang manis. Rentetan daripada itu, remaja kita harus dilatih supaya berani berimaginasi dan berkhayal tetapi disusuli dengan aplikasi yang teratur. Ibu bapa harus memberikan sokongan yang padu dan galakan yang tidak terhingga jika anak mereka melontarkan impian mereka. Namun demikian, impian itu bukan rekaan Mat Jenin yang tidak berasas tetapi perlu disokong dengan praktikalnya. Dalam konteks ini, penglibatan remaja dalam pelbagai bidang sama ada kebudayaan, sukan, kepimpinan atau keusahawanan berupaya menjanakan kreativiti dan inovasi remaja. Pendek kata, pembangunan negara akan tercapai jika negara kita mempunyai barisan pelapis negara yang kreatif dan inovatif.

     Akhir sekali, remaja juga dapat memainkan peranan mereka untuk membangunkan negara dengan memiliki sikap keterbukaan. Hal ini kerana apabila golongan ini mempunyai sifat sedemikian, mereka lazimnya dapat menerima teguran dan pandangan orang lain. Dalam nada yang serupa, remaja seumpama ini dapat memberi kesan kepada negara kita. Mereka dapat menjamin kestabilan politik, ekonomi dan sosial negara. Mereka akan menjadi pendukung untuk mencapai perpaduan negara atau integrasi nasional demi mewujudkan kesejahteraan sosial. Mereka sentiasa mengamalkan sikap toleransi dan bertolak ansur untuk mencapai misi dan visi negara iaitu semua rakyat perlu bersatu padu di bawah satu bumbung yakni, satu bangsa satu bahasa dan satu negara. Maka, sifat keterbukaan remaja sudah pasti dapat memudahkan mereka menjadi pemimpin yang mampu membangunkan negaranya dengan penuh komited dengan dipayungi perpaduan antara rakyatnya.

   Intihanya, semua remaja mempunyai tanggungjawab dan obligasi masing-masing untuk menjana pembangunan negara kerana pemuda harapan bangsa, pemudi tiang negara. Remaja sebagai tunjang yang bakal menerajui kepimpinan negara kita haruslah merdeka daripada belenggu angkara sosial. Hanya remaja yang berkualiti akan memangkinkan kecemerlangan negara. Jika remaja kita tidak diasuh, dibimbing dan dididik dengan kamil, tidak mustahil segala aspirasi negara hanya sekadar imaginasi semata-mata dan tidak dapat menjadi realiti. Oleh itu, remaja kita perlu terjaga daripada lena dan keasyikan serta melengkapkan diri dengan ciri-ciri yang mulia supaya dapat menempatkan diri sebagai modal insan yang cemerlang, gemilang dan terbilang. Semoga negara kita dapat berdiri dengan gah di pentas antarabangsa bergandingan dengan negara maju yang lain dan terkenal di seantero dunia.

MUET sample writing

As computers are being used more and more in education, there will be soon no role for teachers in the classroom.

     There have been immense advances in technology in most aspects of people’s lives, especially in the field of education. Nowadays, an increasing number of students rely on computers for research and to produce a perfect paper for school purposes. Others have decided to leave the original way of learning and to get knowledge through online schools. These changes in the learning process have brought a special concern regarding the possible decrease of importance of teachers in the classroom.

     Some people believe the role of teachers started to fade because computers have been helping some students to progress in their studies quicker compared to studies in an original classroom. For example, in the same classroom, students have different intellectual capacities, thus some would be tied to a slow advance in their studies because of others’ incapability of understanding. In this way, pupils could progress in their acquisition of knowledge at their own pace using computers instead of learning from teachers.

     However, the presence of a teacher is essential for students because the human contact influences them in positive ways. Firstly, students realize that they are not dealing with a machine but with a human being who deserves attention and respect. They also learn the importance of studying in a group and respect for other students, which helps them improve their social skills.

     Moreover, teachers are required in the learning process because they acknowledge some students’ deficiencies and help them to solve their problems by repeating the same explanation, giving extra exercises or even suggesting a private tutor. Hence, students can have a better chance of avoiding a failure in a subject.

     In conclusion, the role for teachers in the learning process is still very important and it will continue to be such in the future because no machine can replace the human interaction and its consequences.

马来西亚高级教育文凭（中文科）

试卷一：改 写

题 目： 试 将 下 列 这 首 诗 改 写 成 一 篇 散 文。

　

读 着， 读 着， 深 深 地 读 着

您 的 七 十 六 岁 的 肖 像

那 眼 角 两 侧 长 而 细 的 鱼 尾 纹

那 满 头 的 白 雪

流 溢 着 几 多 的 思 念 和 沧 桑

　

听 不 见 您 遥 远 的 叮 咛， 已 经 卅 个 寒 暑

那 不 是 一 万 多 天 吗

时 间 的 步 履 仿 佛 是 很 轻 缓 的

像 您 慈 爱 的 手， 把 我 从 襁 褓 中 摇 大

　

哦！ 母 亲

不 管 岁 月 如 何 无 情 的 消 逝

不 管 现 在 我 们 怎 样 的 苍 老

也 许 我 们 能 活 过 一 百 岁

也 许 五 十 年 后

我 们 的 尸 首 比 严 冬 的 霜 雪 更 冷 澈

然 而， 母 亲。 您 永 远， 永 远 是

轻 拂 我 们 坟 前 的 萧 萧 的 白 杨

　

（ 张 默－－《 饮 那 绺 苍 发》）  

　

参考答案（ 一）

        我用颤抖的双手，迫不及待且小心翼翼地撕开信封。寄信人既是远在香港的家兄，他必定不会让我失望的……

        乍见您的彩色肖像，我惊喜万分，一时涕泪纵横，不能自己……我一遍又一遍的巡视您的脸容。伸手轻轻抚过您的眼角两侧长而细的鱼尾纹，抚过您斑白的头发。您的眼角发上，布满对儿女的无限思念与殷切的叮嘱、您的斑斑白发，印证着这三十年来担惊受的苦难生活，我好想抚平您眼角的皱纹，我难以接受您黑油油的乌丝不复啊！

        母亲，好想再听听您那轻柔的嗓音，对我重复又重复的叮咛，像三十年前那样，我更想躺在您的怀里，重温儿时的回忆…… 三十年时间，就那么轻悄悄地溜逝。然而， 我的记忆是那么的清晰，一丝不苟的映出您的慈爱笑貌，是的， 三十年之前的时间就像您浓浓的爱，把我抚养长大；这三十年来的时间却因为我们的思念，使我们衰老。

        母亲，您可知道这个已过中年的孩子，多想回到您温暖的怀抱，向您撒娇？因为我知道，就算我如何苍老，就算时间如何消逝，就算我已无法思考和感觉……就算那一日来临，您的爱将分毫不减，永恒不变。

参考答案（二）

       日子在忙碌与孤单中匆匆而过，又一个中秋夜来临。我暂时放下工作，在无灯的窗边赏月。皎洁的月光穿过庭院，照进客厅，照在您的肖像上。我轻轻地走向您，借助月光，一遍又一遍的巡视您的脸庞。伸手拨开相框上的蜘蛛网，我轻轻抚过您的眼角两侧长而细的鱼尾纹，抚过您的白发，泪水悄然滑落……。您的眼角发上，布满对儿女的无限思念与殷切的叮嘱、还有多年来担惊受怕，含辛茹苦的沧桑，岂能抚去，如何忘记？

     好想再听听您那轻柔的嗓音，对我重复又重复的叮咛，像三十年前那样……时间的流逝是悄然无声的，却如弓上的箭，快得我来不及转头回顾，快得我以为我已记不起您带笑的音容。其实，今夜我的记忆是那么的清晰，一丝不苟的映出您的慈爱笑貌，是的，就是这份浓浓的爱，把我抚养长大，陪我度过这五十年。

       妈妈，妈妈，妈妈……我在空洞的客厅里轻轻的呼唤您，您可听见？您可知道这个已垂垂老去的孩子，多想回到您温暖的怀抱，向您撒娇？因为我知道，就算我再老，就算我已死去一万年，就算我已无法思考和感觉……就算那一日来临，您的爱依然不变，分毫不减。